Ονομάζομαι Κάρολαϊν Tζάκσον και είμαι από το Νότιο Γιορσάιρ του Σιέφιλντ, είμαι 39 και κλείνω τα 40, τον Σεπτέμβριο. Ανέκαθεν ήμουν αθλητικό και ανταγωνιστικό άτομο και ως νεαρό κορίτσι, προσπαθούσα πάντα να συναγωνίζομαι αγόρια που έπαιζαν ποδόσφαιρο στο δρόμο ή άλλα αθλήματα με μπάλα. Παράλληλα στο σχολείο αγωνιζόμουν στα 800 μέτρα και σε άλλα αθλήματα στίβου. Τελειώνοντας το σχολείο και ξεκινώντας τις σπουδές μου, έγινα λιγότερο δραστήρια.
Μετακόμισα στο Λονδίνο το 2001 και αφού ξεκίνησα το γυμναστήριο, άρχισα να τρέχω και πάλι το 2008. Έτρεξα τα 5Κ στο Race for Life και κατάλαβα αμέσως ότι εξακολουθώ να είμαι αρκετά αθλητική και αρκετά καλή για τρέξιμο, καθώς χρειάστηκα μόλις 22 λεπτά. Μετά τα 5Κ, άρχισα να δοκιμάζω μεγαλύτερες αποστάσεις και έτρεξα τον πρώτο μου Μαραθώνιο στο Εδιμβούργο το Μάιο του 2011, σε 3ώρες 47λεπτά. Δυστυχώς καταπονήθηκα αρκετά και έπρεπε να κάνω ένα μυοχαλαρωτικό μασάζ με την επιστροφή μου στο Λονδίνο την επόμενη μέρα, αλλά και πάλι μέσα στις επόμενες εβδομάδες σκεφτόμουν να τρέξω ένα ακόμη μαραθώνιο.
Για τον δεύτερο μαραθώνιο μου, προτίμησα το Μόναχο στη Γερμανία. Εστίασα πολύ στην προετοιμασία και την προπόνηση και είχα personal trainer, μια φορά την εβδομάδα. Συνέχισα το γυμναστήριο, τρέχοντας παράλληλα μεγάλες αποστάσεις. Προσπάθησα να τρέξω τον τρίτο μου μαραθώνιο στο Λονδίνο, το 2012, αλλά δεν ήταν γραφτό να γίνει. Παρά την άψογη προετοιμασία έδωσα τα πάντα, έτρεξα δυνατά αλλά επειδή ήταν πολύ ζεστή ημέρα, έπαθα αφυδάτωση. Μετά από 25 μίλια, κατέληξα να βρίσκομαι στο πίσω μέρος ενός ασθενοφόρου, του St Johns που με μετέφερε στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο του College of London, όπου έκανα διάφορες εξετάσεις και πήρα εξιτήριο αργότερα το ίδιο βράδυ.
Αυτος ο μαραθώνιος ήταν σημείο καμπής για μένα, γιατί έμαθα να δίνω έμφαση πλέον τόσο στην προετοιμασία όσο και στην διατροφή και ενυδάτωσή μου. Ακόμη και σήμερα δεν είναι εύκολο, απλά τώρα ξέρω πως να αποφεύγω την αφυδάτωση, ακόμα και αν χρειαστεί να τρέξω πιο αργά. Επέστρεψα στο μαραθώνιο του Λονδίνου το 2013 και από τότε έχω τρέξει άλλες 5 φορές εκεί.
To 2015 ήταν μια από τις καλύτερες χρονιές μου, όπου πέτυχα τον καλύτερο ατομικό μου χρόνο σε κάθε αγώνα και άρχισα να κερδίζω διακρίσεις στο βάθρο, όπως την 1η θέση για γυναίκα στον μαραθώνιο της Λεμεσού και κατάφερα το προσωπικό μου ρεκόρ με 3 ώρες και 13 λεπτά. Ο σύντροφος μου, ο Πολ, βέβαια πιστεύει ότι πέτυχα ακόμα μια προσωπική επιτυχία όταν τον γνώρισα τον Μάριο του 2015. Πράγματι, γνωριστήκαμε σε μαραθώνιο, αλλά όχι στην αρχή, αλλά μετά τον τερματισμό του αγώνα, όταν ανακαλύψαμε ότι είχαμε κοινά πλάνα από συμμετοχές σε μαραθωνίους και από τότε είμαστε μαζί. Εκείνη τη χρονιά τρέξαμε μαζί μερικούς μαραθωνίους, όπως αυτόν την Νέας Υόρκης όπου παραμένει από τους αγαπημένους μου αγώνες.
Ακόμα ένας από τους αγαπημένους μου αγώνες είναι το Medoc Marathon κοντά στο Bordeaux της Γαλλίας, στον οποίο αγωνιστήκαμε πέρυσι και προγραμματίζουμε να επιστρέψουμε για να γιορτάσω και τα 40στα γενέθλια μου. Είναι ένας μαραθώνιος που τρέχεις ανάμεσα σε αμπελώνες και παραδοσιακά σπίτια, έχοντας όσο κρασί και φαγητό θες. Ολα όσα μπορείς να απολαύσεις. Αυτή και αν είναι μια μεγάλη νίκη.
To 2016 μετακόμισα στο Ρέντιγκ στο Μπέρκσάιρ, εκεί που μένει ο Πολ από το 2001 και έγινα μέλος στους Reading Roadrunners. Έτρεχα 40-50 μίλια την εβδομάδα και συνέχισα την ενδυνάμωση με προπόνηση στο γυμναστήριο. Έκτοτε έχω τρέξει όλο και περισσότερους μαραθωνίους και το πάθος για το τρέξιμο και τα ταξίδια έγινε μέρος της ζωής μας. Παράλληλα με τους μαραθωνίους, έχουμε επισκεφτεί πολλές πόλεις σε χώρες όπως η Ισπανία, (Κανάρια), Γερμανία, Ελβετία, Γαλλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ρουμανία, Πολωνία, Μαρόκκο και Η.Π.Α.
Η εμπειρία του μαραθωνίου, πληροί όλες τις προσδοκίες μας γιατί είναι η τέλεια ευκαιρία για κοινωνικοποίηση, ταξίδια, για να γνωρίσεις νέους ανθρώπους και νέα μέρη και να συλλέξεις εμπειρίες που θα σε συνοδεύουν σε όλη σου τη ζωή. Εχω γνωρίσει τόσους πολλούς ανθρώπους που τώρα αποτελούν ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου.
Η εμπειρία να τρέχεις και ειδικά σε μαραθωνίους είναι εκπληκτική. Αν κάποιος σκέφτεται να τρέξει, θα τον συμβούλευα να μην το σκέφτεται, να το πράξει και να ενταχθεί στον εντυπωσιακό κόσμο του τρεξίματος. Είναι σημαντικό να απολαύσεις τον πρώτο σου μαραθώνιο, επομένως καλύτερα να αποφύγεις να θέσεις στόχους πέρα από τις δυνατότητες και την εμπειρία σου γιατί πάντα θα ανατρέχεις σ’ αυτόν. Θα σε καταπονήσει αλλά θα επανέλθεις σύντομα και τότε θα προγραμματίσεις τον επόμενο μαραθώνιο, που θα έχεις τη δυνατότητα να θέσεις και υψηλότερους στόχους.
Θέλω να μπω στο «100 Μarathon club» και μέχρι σήμερα έχω τρέξει 89 ήδη. Παρότι κάποιοι αγώνες είναι πιο εύκολοι από άλλους, πάντα ένας μαραθώνιος εμπεριέχει δυσκολίες και δεν πρέπει ποτέ να τον υποτιμάς. Κάποιες μέρες ξυπνάς με την διάθεση να τρέξεις όλη την απόσταση αλλά βγαίνοντας έξω βρίσκεσαι σε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση. Μπορεί να ξεκινήσεις καλά στην αρχή αλλά στην πορεία να μην είναι όπως το περίμενες.
Πρόσφατα, ο Πολ και εγώ, πήραμε μέρος στο Endure 24, μια διοργάνωση που περιλαμβάνει 24 ώρες τρέξιμο στο δάσος, με ελεύθερο κάμπινγκ για τους αθλητές, τους φίλους τους και τους υποστηρικτές. Είναι ένα μοναδικό γεγονός που βρίσκεται στο αγγλικό καλεντάρι τρεξίματος, καθώς είναι ένα μείγμα από πολύ τρέξιμο με 24 ώρες εναλλαγές της ομάδας.
Τα προηγούμενα χρόνια, τρέχαμε ως ομάδα των 5 ατόμων και φέτος αποφασίσαμε ότι θα έπρεπε να αυξήσουμε την εμπειρία μας, τρέχοντας μαραθωνίους. Ο αγώνας ήταν επιτυχής για μας, αφού τρέξαμε από 85 μίλια ο καθένας σε 24 ώρες. Τερμάτισα 5η καλύτερη γυναίκα στο σύνολο, νιώθοντας εξαιρετικά δυνατή στο πνευματικό κομμάτι αλλά το κορμί μου καταπονήθηκε. Είχαμε τους φίλους μας να μας στηρίζουν από το Reading Roadrunners, γεγονός που μας βοήθησε να κατανοήσουμε και τη σημαντικότητα του επιτεύγματος μας. Θα επιχειρήσουμε να τρέξουμε ξανά σε αυτή τη διοργάνωση, με στόχο τα 100 μίλια ο καθένας μας και παράλληλα να τρέξουμε και σε άλλες Ultra marathon διοργανώσεις.
Μια συγκεκριμένη διοργάνωση που θα θέλαμε να τρέξουμε είναι το Comrades στη Νότιο Αφρική, που την έχουν προτείνει πολλοί φίλοι μας.
Προτού τρέξω όμως σε άλλη Ultra διοργάνωση, θα συνεχίσω με τους αγώνες Μαραθωνίων με στόχο να συμπληρώσω το μαγικό αριθμό των 100 Μαραθωνίων στο Radisson Blu Larnaka International Marathon. Επέλεξα τον μαραθώνιο της Λάρνακας να είναι ο 100ος μου επειδή έχω συγγενείς που μένουν Κύπρο. Ακόμη ο καθαρός γαλάζιος ουρανός σε συνδυασμο με το μπλε της θάλασσας, θα είναι ένα επιπλέον πλεονέκτημα για μένα.
Είναι εξαιρετικό το γεγονός ότι στον μαραθώνιο της Λάρνακας υπάρχουν διαφορετικές αποστάσεις, επομένως όλοι μπορούν να τρέξουν, από τον πιο αρχάριο μέχρι τον πιο έμπειρο.
Ανυπομονώ να το γιορτάσω με όλους εσάς στην Λάρνακα, στις 18 Νοεμβρίου 2018.
